Het belevenispark is geopend van 10:00 - 18:00 uur | Het buitenbad is gesloten.
In het westelijk mijngebied in Zuid-Limburg bood Staatsmijn Maurits werk aan duizenden mensen. De mijn werd in 1967 gesloten, maar een belangrijk icoon uit het mijnverleden, het Steinerbos, bleef bestaan. Het bos was een ontspanningsoord voor de mijnwerkers en hun gezinnen.
Het Steinerbos – ook wel Cortenbosch – behoorde oorspronkelijk tot het wildgebied van het kasteel Stein. De kasteelgoederen waren eigendom van grondmaatschappij Tijdig en werden in 1938 gekocht door de Staatsmijnen.
Deze beoogden met de aankoop het natuurschoon rondom Stein te behouden en dit tegelijkertijd toegankelijk te maken. Dit voornemen paste ook in de visie van de gemeente Stein die een aantrekkelijk woonklimaat binnen de gemeente wilde realiseren, omdat grootschalige woningbouw noodzakelijk was voor de economische ontwikkeling van dit westelijk mijngebied. Zo kwam er een haven om de steenkolen af te voeren.
In 1946 gaf de directie van de Staatsmijnen de opdracht voor het ontwerpen van een tweede, esthetisch verantwoord en groter ontspanningsoord voor de mijnwerkers, hun gezinnen en gepensioneerden (andere gebruikers moesten betalen). Er werd gekozen voor het behoud van de ruimtelijke opbouw van het bos: een gesloten zone (bos) die de open zone (de recreatievoorzieningen) omsloot. De vijver, de boswachterswoning (nu de brasserie) en de houten woningen bleven staan, de recreatievoorzieningen werden verbeterd of vernieuwd.
De nieuwe speeltoestellen werden door de leerlingenwerkplaats van de chemische bedrijven van de Staats- mijnen gemaakt en onderhouden. Er verrezen grote picknickweiden waarop kinderen konden voetballen en het hertenkamp werd uitgebreid met andere dieren.